MEE biedt mensen met een beperking of chronische ziekte ondersteuning. Deze ondersteuning is preventief en integraal van aard en richt zich naast zaken als school, werk en zorg, ook op het eigen netwerk, financiën, relaties, de woonsituatie en vrije tijd. MEE verkent op dit moment de mogelijkheden van een andere, meer structurele financieringsvorm en wil daarvoor meer inzicht in de maatschappelijke kosten en opbrengsten van haar werk.
De vraag MEE wil weten wat de verwachte maatschappelijke opbrengsten zijn van de interventies Navigator, MEE op Weg en Levenscoach.
De aanpak Als eerste stap is per interventie de verandertheorie opgesteld. Dit is gedaan in werksessies met medewerkers van MEE. De verandertheorie beschrijft met welke activiteiten, voor welke stakeholders, welke effecten worden nagestreefd. Vervolgens is in kaart gebracht welke gegevens voorhanden zijn over de gerealiseerde resultaten en effecten. Bij de interventie MEE op Weg zijn voor- en nametingen gedaan onder de cliënten. Bij de andere twee interventies waren zulke gegevens niet voorhanden. Daarom is voor deze interventies een steekproef getrokken uit het cliëntenbestand, waarna per cliënt is teruggeblikt op de situatie bij start, de situatie nu en wat naar verwachting de bijdrage van MEE is geweest. De effecten met een immateriële waarde zijn beschreven, zoals toegenomen zelfvertrouwen, ontzorgde ouders en een meer op elkaar afgestemde hulpverlening. Aan de overige effecten hebben we een bedrag gehangen. Dit zijn besparingen op leerlingenvervoer, uitkeringen en re-integratie en zorg- en hulpverlening. Dit onderzoek heb ik samen met Society Impact uitgevoerd.
Zie voor meer informatie het artikel in Sociaal Bestek dat naar aanleiding van dit onderzoek is verschenen.